Spektakl dla dzieci w wieku 4-8 lat. Muza Artysty z Dali, ścigana za swe szachrajstwa przez Detektywa, Pchła znowu w akcji. Który uchwyci ją pierwszy? Czy Artysta ujmie prawdę o Szachrajce? Czy detektyw go ubiegnie? Obaj są o skok od prawdy. Szachrajstwa Pchły staną się zatem plenerem Artysty i motorem działań Detektywa. Dzieci wejdą do pracowni plastycznej, a wyjdą z galerii. Co wydarzy się pomiędzy, będzie objęte tajemnicą sztuki.
Sztuczka nr 1 : Pchła Sza
Scenariusz i reżyseria: Liza Szczęśliwa
Scenografia: Liza Szczęśliwa, Anna Świderska – Kusyk
Muzyka: Maciek Pyc
Światła: Marcin „Kabat” Kowalczuk, Liza Szczęśliwa
Obsada:
Katarzyna Tadeusz
Izabela Śliwa
Jan Tuźnik
Produkcja: Centrum Kultur w Lublinie
Spektakl zrealizowany w ramach Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Pchła Sza to zupełnie nowe ujęcie bajki Brzechwy. Spektakl w zamyśle reżyserskim (Liza Szczęśliwa) zakłada dwie równoległe ścieżki narracyjne i tym samym dwie próby metaforycznego ujęcia Pchły. Pierwszej podejmuje się Detektyw( w tej roli Jan Tuźnik), który jest zlepkiem takich postaci jak Sherlock Holmes, Szeryf rodem z Dzikiego Zachodu czy Agent 007. Pchła staje się jego obsesją. Zakłada na nią zasadzki, sporządza notatki i relacjonuje przebieg śledztwa dzieciom, dość wiernie trzymając się tekstu Brzechwy. Detektyw nie ogranicza się tylko do suchej relacji. On wciąga dzieci w śledztwo przez co interaktywnie uczestniczą one w spektaklu. Inną drogą podąża Artysta z Dali (postać inspirowana Salvadorem Dali, grana przez Mike’a Plum). Pchła jest jego muzą. Próbuje ja ująć w swoich kolejnych dziełach. Inspiruje go do coraz to nowych artefaktów – od linorytów przez malarstwo, architekturę, fotografię, rzeźbę, metaloplastykę czy plecionkarstwo. Dzieci przychodząc na spektakl trafiają do pracowni plastycznej, zastają człowieka w szale twórczym, wychodzą natomiast z galerii prac Artysty z Dali. Artysta i Detektyw to dwie skrajne ale dopełniające się postaci. Nie mieliby jednak sensu gdyby nie Pchła Sza (Katarzyna Tadeusz), która jest komplementarnym elementem tej całości. Wszystkie działania i uwaga małych widzów skupione są na niej a ona w swoim żywiole udawania odnajduje się doskonale. Wchodzi w kontakt z dziećmi, wciąga w swoje szachrajstwa. Niemal cała postać Pchły skumulowana jest w twarzy aktorki, która tylko okazjonalnie wspomaga się resztą swojego ciała. Co się stanie gdy Detektyw i Artysta z Dali połączą siły? Nowa lepsza Pchła! Pchła Sza!
